ΒΙΩΜΑΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΠΟΙΗΣΗΣ ΣΕ ΘΕΜΑΤΑ ΤΥΦΛΟΤΗΤΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΤΥΦΛΩΝ
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων Με Αναπηρία και στα πλαίσια της δράσης «Αφής Μαθήματα», πραγματοποιήθηκε στο χώρο του Πειραματικού Σχολείου Σερρών την Τρίτη 9 Δεκεμβρίου βιωματικό σεμινάριο στους μαθητές της Δ΄, Ε΄ και ΣΤ΄ τάξης με σκοπό την ευαισθητοποίηση σε θέματα τυφλότητας.
Συγκεκριμένα, η κυρία Μπαξεβάνου Φωτεινή, εκπαιδεύτρια Κινητικότητας και Προσανατολισμού και η κυρία Λορέντζου Κατερίνα, μέλος της οργανωτικής επιτροπής του Πανελληνίου Συνδέσμου Τυφλών (Παράρτημα Θεσσαλονίκης) παρουσίασαν ένα βιωματικό πρόγραμμα στους μαθητές των παραπάνω τάξεων, το οποίο περιλάμβανε:
Ø Έκθεση των δυσκολιών και των προβλημάτων που συναντά ένα τυφλό άτομο στην καθημερινή του ζωή – δυνατότητες βελτίωσής της
Ø Τη διδασκαλία τεχνικών συνοδείας τυφλών ατόμων
Οι μαθητές σε ζευγάρια (τυφλός –οδηγός) διδάχτηκαν πώς να χρησιμοποιούν το λευκό μπαστούνι για προσανατολισμό (τυφλός –δεμένα μάτια) και πώς να βοηθούν το τυφλό άτομο να κινηθεί στο χώρο (οδηγός)
Ø Ενημέρωση για: τη συμπεριφορά τους απέναντι στα τυφλά άτομα, το οπτικοακουστικό υλικό που χρησιμοποιούν οι τυφλοί στην καθημερινότητά τους ή στην εργασία τους, τις επαγγελματικές προοπτικές των τυφλών ατόμων
Ø Ενημέρωση για τη γραφή Braille
Οι μαθητές είχαν ενεργό συμμετοχή σε όλη τη διάρκεια του προγράμματος και με καίριες ερωτήσεις διαμόρφωναν το περιεχόμενο της ομιλίας.
Το σημαντικότερο από όλα, όμως, ήταν ότι δημιουργήθηκε το κατάλληλο κλίμα από τις εισηγήτριες ώστε οι μαθητές να αισθανθούν άνετα και να διατυπώσουν «Ερωτήσεις Χωρίς Ντροπή» προς την τυφλή προσκεκλημένη μας, την κα Λορέντζου, αλλά και προς την εκπαιδεύτρια κινητικότητας, την κυρία Μπαξεβάνου.
Ενδεικτικά αναφέρουμε μερικές ερωτήσεις των παιδιών:
- «Αν αποκτούσατε ξανά την όρασή σας, ποιο/ ποιος θα ήταν αυτό/-ός που θα θέλατε να δείτε πρώτα»;
- «Πώς μπορεί ένας τυφλός να αντιληφθεί το χρώμα;»
- «Πώς μπορεί ένας τυφλός να μαγειρεύει»
- «Τι επαγγέλματα μπορεί να κάνει ένας τυφλός;» κ.ά.
Θεωρούμε ότι η συγκεκριμένη δράση έβαλε ένα λιθαράκι, ώστε να ανατραπούν κάποιες εσφαλμένες αντιλήψεις των μαθητών / στερεότυπα σχετικά με τις ικανότητες ενός τυφλού ατόμου και βοήθησε ώστε τα παιδιά να αντιληφθούν ότι τα άτομα με αναπηρία δεν έχουν μόνο ελλείψεις, αλλά και εξαιρετικές δυνατότητες και μπορούν με την κατάλληλη εκπαίδευση να ζήσουν μια φυσιολογική ζωή. Εκείνο που χρειάζονται περισσότερο είναι η στήριξή μας και η κατανόησή μας.
Κλείνοντας, παραθέτουμε ένα απόσπασμα από το εκπληκτικό βιβλίο της VirginiaSatir«Πλάθοντας ανθρώπους» (εκδ. Κέδρος, 1989)
… με πιάνουν πολλά χέρια. Πονάω, όταν αυτά τα χέρια με γραπώνουν σφιχτά. Αισθάνομαι σφιγμένος και ζουπηγμένος. Καμιά φορά αυτά τα χέρια τα νιώθω σαν βελόνες.
Άλλες φορές είναι τόσο άτονα που νομίζω ότι θα πέσω.
Αυτά τα χέρια μου κάνουν ό, τι μπορείς να φανταστείς: με σπρώχνουν, με τραβάνε, με υποστηρίζουν. Αυτά τα χέρια έχουν μια όμορφη αίσθηση, όταν φαίνονται να ξέρουν
τι αισθάνομαι. Τότε είναι δυνατά, ευγενικά και τρυφερά…