Μιὰ ἀπὸ τὶς πιὸ ὄμορφες ταινίες μικροῦ μήκους ποὺ ἔχετε δεῖ. Μιὰ ἱστορία ἀγάπης ἀνάμεσα σ ἕνα κορίτσι καὶ τὸν πατέρα της. Ἡ ἱστορία εἶναι συγκινητική, καὶ ἡ μουσικὴ καταπληκτική. Γιὰ νὰ μὴν ἀναφέρουμε τὴν κίνηση, ἡ ὁποία εἶναι τόσο ὄμορφη.Αὐτὴ ἡ μικροῦ μήκους ταινία κινουμένων σχεδίων ἦταν ἡ νικήτρια τῶν Ὄσκαρ τοῦ 2000 . Κέρδισε ἐπίσης πάνω ἀπὸ 20 βραβεῖα καὶ θεωρεῖται ἡ πιὸ ἐπιτυχημένη ἀπὸ τὴν σειρὰ τῶν ἔργων τοῦ σκηνοθέτη Michael Dudok De Wit.Ἕνας πατέρας ἀποχαιρετᾶ τὴ μικρή του κόρη καὶ φεύγει. Καθὼς τὰ ὀλλανδικὰ τοπία ζοῦν μέσα στὶς ἐποχὲς τοὺς , παρατηροῦμε τὸ κορίτσι νὰ ζεῖ μέσα σ αὐτὰ . Μεγαλώνει , γίνεται μιὰ νεαρὴ γυναίκα , ἀποκτᾶ μιὰ οἰκογένεια καὶ τὰ χρόνια περνοῦν , ἀλλὰ πάντα μέσα της ὑπάρχει μιὰ βαθιὰ λαχτάρα γιὰ τὸν πατέρα της.Ἡ ἱστορία μπορεῖ νὰ θεωρηθεῖ σὰν μιὰ μεταφορὰ . Ὁ πατέρας ποὺ φεύγει σὲ μιὰ βάρκα σημαίνει ὅτι πεθαίνει καὶ οἱ εἰκόνες τῆς κόρης ποὺ προσμένει νὰ ρθεῖ πίσω σημαίνουν ὅτι πάντα τὸν σκεφτόταν γιὰ ὅλη τὴ ζωή της . Πρὸς τὸ τέλος , ὅταν ἡ πλέον ἡλικιωμένη κόρη ἀρχίζει νὰ περπατᾶ μέσα ἀπὸ τὴν κατάφυτη , στερεμένη πιὰ κοίτη, ὑπονοεῖ ὅτι πέθανε καὶ ταξιδεύει στὴ μετὰ θάνατον ζωὴ γιὰ νὰ δεῖ τὸν πατέρα της γιὰ μιὰ ἀκόμη φορᾶ....